Özel bir şirkette çalışan satış temsilcisi rızası alınmadan başka bir şehirde görevlendirildi. Bu tayini istemeyen işçi eski iş yerinde mesaiye devam etti. Satış temsilcisi çalışanın yeni görev yerinde mesaiye gelmediği gerekçe gösterilerek devamsızlık tutanağı tutuldu ve işçi işten çıkarıldı.
İşçi iş mahkemesinin yolunu tuttu ve iş yeri yönetiminin değişmesinden sonra ayrılması için kendisine baskı yapıldığını, başka bir ile satış temsilcisi olarak gönderilmek istendiğini iddia etti.
Ayrıca işçi fazla mesai yaptığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, bu alacaklarının ödenmediğini, iddia ederek,kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin alacağı, ücret alacağı, yemek parası, prim alacağı, asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsilini talep ederek dava etti.
EMSAL NİTELİKTE KARAR VERİLDİ
İşveren ise alacakların zaman aşımına uğradığını, davacının üst üste üç iş günü mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle haklı neden ile iş akdine son verildiğini savundu. Mahkeme tarafından bu dava reddedildi ve davacı işçi kararı temyiz edinde devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi ve emsal nitelikte bir karara imza attı.
Yüksek Mahkeme tarafından verilen kararda ise şu ifadelere yer verildi:
“Davacının iş akdi devamsızlık nedeniyle feshedilmiştir. Davacı işçinin nedeni de tam olarak ortaya konulmadan Tokat’a gönderilmesi işçi açısından iş şartlarında aleyhe değişiklik olup, davacı işçi bunu kabul etmek zorunda değildir. Somut dava bakımından görevlendirmeyi kabul etmeyen işçinin Tokat’taki iş yerinde devamsızlığından söz edilemez. Açıklanan nedenle davalı işverenin devamsızlık nedeniyle yaptığı fesih yerinde değildir. Davacının talep ettiği kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü yerine reddi hatalıdır. Kararın oy birliği ile bozulmasına hükmedilmiştir.”
-
-
-
-
-
-
-
-
